ΕΙΔΗ ΡΗΤΟΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ
Διδαχή: μορφή ρητορικού λόγου που διατηρείται ζωντανή στην εκκλησιαστική και σπανιότερα στην πολιτική ρητορική και χαρακτηρίζεται από σωφρονιστική διάθεση, προτρεπτικό τόνο, προσφυγή στην αυθεντία, χρήση β΄ ενικού / πληθυντικού προσώπου, την αμεσότητα κ.λπ.
(Σε αντίθεση με τον παραινετικό / διατακτικό τόνο της διδαχής, το δοκίμιο στηρίζεται στη λογική τεκμηρίωση των ιδεών και επιδιώκει όχι την επιβολή απόψεων αλλά την ανάπτυξη του προβληματισμού του δέκτη.
Ημερολόγιο: μορφή αυτοβιογραφικού λόγου με καταγραφή σε χρονολογική σειρά καθημερινών γεγονότων της ατομικής ή ευρύτερης ζωής.
(Σε αντίθεση με το δοκίμιο το ημερολόγιο απευθύνεται στον ίδιο το συντάκτη της και χαρακτηρίζεται από αμεσότητα και ειλικρίνεια, εξομολογητικό ύφος, ελεύθερη ροή νοημάτων, εστίαση σε θέματα προσωπικού βίου και επιλεκτική αναφορά σε κάποια συμβάντα γενικότερου ενδιαφέροντος.
Επιστολή: γραπτή μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας.
(Σε αντίθεση με το δοκίμιο, η επιστολή γράφεται σε α΄ και β΄ γραμματικό πρόσωπο και απευθύνεται σε συγκεκριμένο δέκτη).
Διάλογος: λογοτεχνικό είδος που αποδίδει με αμεσότητα, ζωντάνια και αληθοφάνεια τη συζήτηση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα πρόσωπα.
Επιμέλεια: Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)
Αναρτήσεις
