ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ / ΦΡΑΣΕΙΣ
v Αντίθεση: αλλά, όμως, ωστόσο, ενώ, αντίθετα, από την άλλη πλευρά, παρά, μολαταύτα, στον αντίποδα, αν και, μολονότι, εντούτοις, από τη μια – από την άλλη, απεναντίας, εξάλλου, διαφορετικά, ειδάλλως, αλλιώς, κ.λπ.
v Αιτιολόγηση: επειδή, γιατί, αφού, διότι, καθώς, εξαιτίας, μια που μια και κ.λπ.
v Απαρίθμηση: πρώτον, καταρχάς, κατά πρώτο λόγο, κατά δεύτερο λόγο, τέλος κ.λπ.
v Γενίκευση: γενικά, ευρύτερα, τις περισσότερες φορές κ.λπ.
v Διάζευξη: ή, είτε-είτε κ.λπ.
v Διευκρίνιση : λόγου χάρη, για παράδειγμα
vΔιασαφήνιση / επεξήγηση : δηλαδή, με άλλα λόγια, για παράδειγμα, ειδικότερα, αναλυτικότερα, πιο συγκεκριμένα, για να γίνω πιο σαφής κ.λπ.
v Δισταγμός / φόβος / απορία: μήπως, μη(ν), άραγε κ.λπ.
v Έμφαση: το σημαντικότερο απ’ όλα, το κυριότερο, είναι αξιοσημείωτο, αξίζει να σημειωθεί, εκείνο που προέχει, πρέπει να τονιστεί, αξιοπρόσεχτο είναι, ιδιαίτερα σημαντικό είναι, προπάντων, κατεξοχήν κ.λπ.
v Επιβεβαίωση / συμφωνία /αποδοχή: ασφαλώς, βεβαίως, σίγουρα, πράγματι, αναμφίβολα, αναμφισβήτητα, είναι κοινά παραδεκτό κ.λπ.
v Ομοιότητα / αναλογία: όπως, σαν, ομοίως, ανάλογα, κάτι ανάλογο συμβαίνει και, μοιάζει με, παρουσιάζει κοινά στοιχεία με κ.λπ.
v Όρος /προϋπόθεση: αν, εκτός αν, εφόσον, με τον όρο, με την προϋπόθεση, σε περίπτωση που κ.λπ.
vΠροσθήκη: ακόμη, επίσης, επιπρόσθετα, επιπλέον, και, συμπληρωματικά, εκτός από αυτά κ.λπ.
v Σύγκριση: απ’ όσο, απ’ ότι, συγκριτικά, σε σχέση κ.λπ.
v Σκοπός: για να, με σκοπό / στόχο /επιδίωξη, προκειμένου κ.λπ.
vΣυμπέρασμα: λοιπόν, άρα, επομένως, τελικά, συνάγεται το συμπέρασμα, ανακεφαλαιώνοντας, επιλογικά, συμπερασματικά κ.λπ.
v Ταξινόμηση / διαίρεση: αφενός – αφετέρου, απ’ τη μια – απ’ την άλλη κ.λπ.
v Χρονική σχέση: όταν, αφού, όποτε, αφού, μόλις, έως ότου, πριν από, αρχικά, στη συνέχεια, πρώτα, ύστερα, ταυτόχρονα, παράλληλα κ.λπ.
Επιμέλεια: Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)
Αναρτήσεις
