« Πόλεμος εναντίον Ιστορίας »
Η ανθρώπινη ιστορία άρχισε πριν από οκτώ χιλιετίες. Τέθηκε σε κίνηση με την ανάδειξη των κρατών, τα οποία υποκινούνταν από μια κυριαρχική μεγαλομανία που προσδιόριζε τη δίψα για δόξα των αρχόντων τους και τη δίψα για αίμα των θεών τους. Η Ιστορία γεννιέται από τον πόλεμο και γεννά τον πόλεμο. Βλέπει την ανάπτυξη των πολιτισμών: ο καθένας φέρνει τις τέχνες του, τις τεχνικές του, τους μύθους του, τα αριστουργήματα του. Βλέπει όμως και το ναυάγιο αυτών των πολιτισμών που έχουν χαθεί σε αμέτρητους ιστορικούς Τιτανικούς. Η Ιστορία υλοποίησε δυνατότητες ορθολογικές, τεχνικές, οικονομικές, ποιητικές αλλά και την παράνοια και την υπερβολή του homo sapiens demens.
Οι πόλεμοι πήραν καινούρια πορεία από τη Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία πολλαπλασίασε τη θανατηφόρα ισχύ των εξοπλισμών με αποτέλεσμα τα κράτη να χρησιμοποιούν όπλα όλο και πιο μαζικά δολοφονικά. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος επιφέρει πρωτοφανείς εκατόμβες, επιτίθεται στους άμαχους πληθυσμούς και γίνεται καθολικός πόλεμος. Ο Β’ Παγκόσμιος διπλασιάζει την αποτελεσματικότητα των όπλων καταστροφής, εξολοθρεύει εκατομμύρια αμάχων με βομβαρδισμούς και τελειώνει με τα πένθιμα μανιτάρια της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Ο επιστημονικο- τεχνολογικο- στρατιωτικός πολιτισμός είναι πλέον ικανός να εξολοθρεύσει την ανθρωπότητα, δηλαδή να αυτοεξολοθρευτεί.
Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στο παράδοξο της τρίτης χιλιετίας μας. Έχουμε πλέον τη δυνατότητα να βγούμε από την Ιστορία εκ των άνω, δηλαδή φθάνοντας σε μια κοινωνία – κόσμο που υπερβαίνει τα κράτη και τις συγκρούσεις τους και εγκαθιστά όχι μια κυβέρνηση αλλά ένα παγκόσμιο κυβερνείο από όργανα αποφάσεων που αφορούν τα προβλήματα του πλανήτη. Ταυτόχρονα όμως τα έθνη δεν είναι ικανά να εγκαθιδρύσουν την υπερεθνική εξουσία που θα περιορίσει την εξουσία τους. Τα Ηνωμένα Έθνη είναι ανίκανα να αποτελέσουν τη δύναμη παγκόσμιας διακυβέρνησης που θα επέτρεπε να ξεπεράσουμε την εποχή των πολέμων ξεπερνώντας την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας των εθνικών κρατών. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στο δίλημμα: ή τα Ηνωμένα Έθνη θα κατορθώσουν να αναλάβουν το ρόλο της παγκόσμιας ειρήνευσης ή ο δρόμος θα είναι ελεύθερος για την κυριαρχία μιας νέας αυτοκρατορίας που φιλοδοξεί σήμερα να αναλάβει την κοινωνία - κόσμο. Η μεταρρύθμιση των Ηνωμένων Εθνών αποτελεί ζωτική ανάγκη για την ανθρωπότητα.
Εdgar Morin (Το Βήμα, 23-3-2003, απόσπασμα)