ΕΚΦΡΑΣΗ –
ΕΚΘΕΣΗ
Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
Α.
ΚΕΙΜΕΝΟ
« Ανθρωπιστικές αντινομίες »
α.
Εκείνο που εντυπωσιάζει και τρομάζει σήμερα είναι η αδιαφορία του
ανθρώπου για τον άνθρωπο. Ποτέ άλλοτε ο άνθρωπος δεν είχε φτάσει τόσο κοντά
στην εκπλήρωση των πιο μεγαλεπήβολων ονείρων του όσο σήμερα. Κι όμως
συχνά συγχέονται οι έννοιες « ανθρωπισμός » και « ελεημοσύνη », « ανθρωπισμός »
και « ανθρώπινη άσκοπη διαμαρτυρία ». Παλεύω για την αναγνώριση της ανθρώπινης αξίας δε σημαίνει ενισχύω οικονομικά τον συνάνθρωπο παράλληλα να κάνει υπομονή, γιατί έτσι είναι η ζωή. Αντίθετα, αναγνωρίζω την ανθρώπινη αξία σημαίνει συμπαραστέκομαι σε κάθε δίκαιο αγώνα για πρόοδο και ευημερία.
β. Ανθρωπιστική αντινομία είναι η
μορφωτική αδιαφορία. Είναι απαράδεκτο για μια κοινωνία οι λίγοι να κατέχουν τη
γνώση, ενώ οι πολλοί να μένουν ακαλλιέργητοι και να καταδικάζονται αυτοί και τα
παιδιά τους στο σκοτάδι της αμάθειας. Χρέος του ανθρώπου είναι να αγωνιστεί,
για να σβήσουν αυτές οι διαφορές, να διαπλαστούν γενιές με μόρφωση, λογική, οξύνοια,
κρίση και φαντασία. Ο αδιάφορος για τη μόρφωση των άλλων, είναι αδιάφορος και
για την ηθικότητα του χαρακτήρα τους.
γ. Η αδικία εμφανίζεται και λειτουργεί σαν κοινωνικοπολιτικό αποτέλεσμα μέσα σ’ ένα αντίστοιχο σύστημα. Η παράλογη πίεση των οργανωμένων συμφερόντων μιας ολιγάριθμης μερίδας ανθρώπων – των ισχυρών του πλανήτη μας – χωρίζει μοιραία τους υπόλοιπους σε δύο ομάδες : σ’ αυτούς που αγωνίζονται για τη δικαιοσύνη και σ’ εκείνους που συμβιβάζονται, αδρανούν, αδιαφορούν. Ο ανθρωπιστής δεν αγωνίζεται με εξασφαλισμένη νίκη. Αλλά ο αγώνας αυτός μήπως σταματάει στην αδικία? Προχωράει πιο πέρα. Στην προσπάθεια για την εξάλειψη της δουλείας και της απειλής του πολέμου.
δ. Οι συνέπειες τόσο της δουλείας όσο και της πολεμικής σύγκρουσης είναι οδυνηρές για τον άνθρωπο, την κοινωνία και τον πολιτισμό. Τα αποτελέσματα είναι εξίσου καταστροφικά, όταν κινδυνεύει η ελευθερία και η ειρήνη από εκείνους που θέλουν να αποκτήσουν δύναμη σε βάρος των άλλων. Σήμερα μολονότι έχουμε προαγάγει τον τεχνικό πολιτισμό, δεν καταφέρνουμε να καλυτερέψουμε τη ζωή μας. Λείπει η αδελφοσύνη και η ευτυχία. Βυθιζόμαστε καθημερινά όλο και πιο πολύ στο χάος και στη μοναξιά. Η υποτέλεια γίνεται ανασταλτικός παράγοντας κάθε πνευματικής προόδου και η πολεμική απειλή εκτραχύνει τα πάθη και ενισχύει τα πρωτόγονα ένστικτα.
ε. Όλες αυτές οι αντινομίες βοηθούν την απανθρωπιά να θεριεύει και ν’ απειλεί. Η βία είναι καθημερινότητα και τρόπος ζωής για τον άνθρωπο της εποχής μας. Ωμότητα και βία δείχνουμε στην οικογένεια, στο οργανωμένο σύνολο, στην πανανθρώπινη κοινωνία. Αναρχία και πολιτική βία μαστίζουν τους περισσότερους λαούς της γης. Και ο άνθρωπος του σήμερα αξιώνει να λέγεται πολιτισμένος. Είναι μεγάλη πλάνη και η μεγαλύτερη ανθρωπιστική αντινομία.
Σ. Κίτσιος
Β. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ.
1. Να αποδώσετε περιληπτικά το περιεχόμενο του κειμένου ( 100 -120 λέξεις ).
Μονάδες
25
2. Να αναπτύξετε με 80 – 100 λέξεις το νόημα της παρακάτω άποψης του συγγραφέα: « Εκείνο που εντυπωσιάζει και τρομάζει σήμερα είναι η αδιαφορία του ανθρώπου για τον άνθρωπο».
Μονάδες 10
3. Να βρείτε τα δομικά μέρη και τον τρόπο/τρόπους ανάπτυξης της δ΄ παραγράφου του κειμένου.
Μονάδες
5
4. Να βρεθούν δύο τρόποι και δύο μέσα
πειθούς στο παραπάνω κείμενο.
Μονάδες 10
5. Ποια συλλογιστική πορεία ακολουθεί ο συγγραφέας στη β΄ παράγραφο;
Μονάδες 5
6. Να γράψετε από ένα συνώνυμο για τις υπογραμμισμένες λέξεις του κειμένου.
Μονάδες
5
7. Με αφορμή τα κρούσματα βίας σε διάφορα σημεία της γης, να γράψετε μία ομιλία την οποία θα εκφωνήσετε στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου σας, στην οποία θα αναφέρετε τις επιπτώσεις της βίας στην κοινωνία και τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης του ανησυχητικού αυτού φαινομένου. ( 500 λέξεις ).
Μονάδες 40
Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)