« Νέες τεχνολογίες κα ποιοτική παιδεία »
Οι νέες τεχνολογίες, ιδίως η πληροφορική με το τεράστιο πλήθος των σύγχρονων εφαρμογών, έχει σχεδόν ταυτιστεί με ό,τι χαρακτηρίζουμε ως ανάπτυξη. Κάθε χώρα που προσβλέπει στην ανάπτυξη έχει κυριολεκτικά « γαντζωθεί » από τις νέες τεχνολογίες: τις έχει εισαγάγει στην Εκπαίδευση, ενισχύει την έρευνα τους, χρηματοδοτεί τις εφαρμογές τους, προωθεί με κάθε τρόπο ό,τι έχει σχέση μ’ αυτές, ιδιαίτερα με την τεχνολογία των Η/Υ.
Εκείνο που δεν έχει ίσως βαθύτερα συνειδητοποιηθεί
στην Ελλάδα είναι η σπουδαιότητα των νέων τεχνολογιών για μια ποιοτική παιδεία
που αποτελεί και προϋπόθεση για κάθε μορφής ανάπτυξη μιας χώρας. Χωρίς τις νέες
τεχνολογίες, χωρίς την πληροφορική και τις ποικίλες εφαρμογές της στην κοινωνία
του 21ου αιώνα, δεν μπορεί να νοηθεί ανάπτυξη της παιδείας. Ήδη έχουν
αρχίσει να εισάγονται σταδιακά, με αργούς ακόμη ρυθμούς και μεγάλη καθυστέρηση,
οι νέες τεχνολογίες στην ελληνική εκπαίδευση. Τα οφέλη που αναμένονται για την
παιδεία μας, εφόσον εφαρμοσθούν σωστά προγράμματα με κατάλληλο εκπαιδευτικό
λογισμικό είναι πολλά.
Πέρα όμως από τις θετικές πλευρές των νέων τεχνολογιών θα πρέπει να επισημάνουμε και τα προβλήματα, μεγαλύτερα ή μικρότερα που γεννώνται: Μερικά από αυτά σε σχέση με την Εκπαίδευση είναι:
α) Με την εισαγωγή των νέων τεχνολογιών στο Σχολείο αλλάζει άρδην και ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Μέχρι σήμερα δάσκαλος και σχολικά βιβλία ήταν η κύρια πηγή των πληροφοριών. Εφεξής ο δάσκαλος θα έχει ως πρόσθετο ρόλο να επιλέξει τα κατάλληλα προγράμματα, να οργανώσει τη χρήση τους μέσα και έξω από την τάξη, να ελέγξει τις αξιολογήσεις των μαθητών του, να εξηγήσει δύσκολα ή δυσνόητα σημεία, να παραπέμψει σε πρόσθετη συμβατική ή ηλεκτρονικά προσπελάσιμη βιβλιογραφία και γενικά θα πρέπει να κατευθύνει και την εκμάθηση με προγράμματα.
β) Η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών προϋποθέτει την ύπαρξη αξιόλογων εκπαιδευτικών προγραμμάτων. Απαιτούνται ποιοτικά προγράμματα, έγκυρα επιστημονικώς και κατάλληλα παιδαγωγικώς. Κι εδώ είναι το μείζον πρόβλημα. Η πράξη έχει δείξει ότι έχουν παραχθεί μερικά θαυμαστά προγράμματα αλλά έχει υπάρξει κι ένα πλήθος πρόχειρων, εμπειρικών, ελάχιστα χρήσιμων προγραμμάτων, που είναι προϊόντα βιασύνης και επιδίωξης εύκολου κέρδους, και το κυριότερο, προϊόντα που έχουν κατασκευαστεί ερήμην ειδικών
γ) Χρειάζεται ακόμη αρκετή έρευνα και ενασχόληση με το πρόβλημα των μεθόδων αξιοποίησης αυτών των προγραμμάτων ιδίως μέσα στην τάξη.
Γ.Μπαμπινιώτη
(Το Βήμα, 3-12-2000, απόσπασμα)
Αναρτήσεις
