ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Σημαντικά ή ασήμαντα γεγονότα της προσωπικής ζωής – ατομικές πράξεις. Πληροφορίες για γενικότερα ζητήματα της κοινωνικής ζωής που υπέπεσαν στην αντίληψη ή προσέλκυσαν την προσοχή του γράφοντα. Στοχασμοί, κρίσεις, διαλογισμοί αφορμώμενοι από τα παραπάνω.
ΕΙΔΟΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ: Πρωτοπρόσωπη αφήγηση με εσωτερική εστίαση.
ΥΦΟΣ: Προσωπικό, εξομολογητικό, αυθόρμητο, διάθεση εκμυστήρευσης.
ΣΚΟΠΟΣ: Εσωτερικός διάλογος. Καταγραφή, διατήρηση γεγονότων στη μνήμη.
Πέµπτη 19 Νοεµβρίου 1942
Αγαπητή Κίττυ,
Μάθαµε µε λύπη κι απογοήτευση ότι πολλοί άνθρωποι στράφηκαν εναντίοντων Εβραίων. Λένε πως ο αντισηµιτισµός έπληξε µερικούς κύκλους, που ποτέ άλλοτε δεν τον διανοήθηκαν. Όλοι µας στο κρησφύγετο είµαστε βαθιά συγκλονισµένοι. Η αιτία για το µίσος εναντίον των Εβραίων είναι κατανοητή, ακόµη κι ανθρώπινη κάµποσες φορές, αλλά είναι απαράδεκτη. Οι Χριστιανοί προσάπτουν στους Εβραίους την κατηγορία ότι µπροστά στους Γερµανούς λύνεται η γλώσσα τους, προδίδουν τους προστάτες τους και πολλοί Χριστιανοί, εξαιτίας τους, υφίστανται τη µοίρα και τα βάσανα τόσων και τόσων δικών µας.
Πάνω σ' αυτό, λογικά αναρωτιέται κανείς: γιατί, λοιπόν, γίνεται αυτός ο
ατέλειωτος κι οδυνηρός πόλεµος; Μας λένε συνέχεια ότι πολεµάµε όλοι µαζί
για τη λευτεριά, για την αλήθεια και το δίκιο. Αν ο διαχωρισµός εκδηλώνεται πια στο αποκορύφωµα της µάχης, ο Εβραίος δε θα βγει άραγε, ακόµα µια φορά, κατώτερος από έναν άλλον; θεέ µου! Τι θλιβερό που είναι να παραδέχεσαι το παλιό ρητό: «Η κακή πράξη ενός Χριστιανού φορτώνεται στον ίδιο η κακή πράξη ενός Εβραίου φορτώνεται σ' όλους τους Εβραίους».
Ο Ντούσσελ, ο γιατρός που µοιράστηκε µαζί µου την καµαρούλα, έχει να
µας πει ένα σωρό πράγµατα για τον έξω κόσµο, τώρα πια που πάψαµε ν' ανήκουµε σ' αυτόν. Οι ιστορίες του είναι θλιβερές. Πολλοί φίλοι εξαφανίστηκαν. Η τύχη τους µας τροµάζει. Κάθε βραδιά χτενίζουν την πόλη τα στρατιωτικά αυτοκίνητα µε τους πράσινους µουσαµάδες. Οι Γερµανοί χτυπούν όλες τις πόρτες και ψάχνουν για Εβραίους. Αν βρουν Εβραίους, φορτώνουν στα καµιόνια ολόκληρη την οικογένεια.
Όσοι δεν κρύβονται υπογράφουν την καταδίκη τους. Οι Γερµανοί το κάνουν αυτό συστηµατικά µε τη λίστα στο χέρι, χτυπώντας εκείνη την πόρτα που θα δρουν να τους περιµένει πλούσια λεία. Άλλοτε πάλι, οι δυστυχισµένοι
πληρώνουν λύτρα για κάθε κεφάλι. Το πράγµα είναι τραγικό. Το βράδυ βλέπω να περνάνε συχνά αυτές οι λιτανείες των ασθενών µε τα παιδιά τους να κλαίνε, να σέρνονται κάτω απ' τις διαταγές µερικών κτηνανθρώπων, που τους χτυπούν µε το µαστίγιο και τους βασανίζουν, ώσπου να πέσουν κάτω. ∆ε λυπούνται κανένα, ούτε τους γέρους, ούτε τα µωρά, ούτε τις έγκυες γυναίκες, ούτε τους αρρώστους. Όλοι είναι κατάλληλοι για το ταξίδι προς το θάνατο.
Τι ωραία που είµαστε εδώ, στη σιγουριά και την ησυχία! θα µπορούσαµε νακλείσουµε τα µάτια µπροστά σ' αυτή την εξαθλίωση, αλλά υπάρχουν αυτοί που µας ήταν αγαπητοί, που φοβόµαστε γι' αυτούς το χειρότερο, χωρίς να µπορούµε να τους βοηθήσουµε.
Επιμέλεια: Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)
Αναρτήσεις
