ΣΥΝΟΧΗ
Συνοχή ονομάζεται το στενό δέσιμο μεταξύ προτάσεων, περιόδων, παραγράφων, νοηματικών ενοτήτων ή μερών ενός κειμένου, ώστε η ροή του λόγου να είναι απρόσκοπτη και να πραγματώνεται με λογικό και φυσικό τρόπο. Η συνοχή υλοποιείται με:
v Τη χρήση διαρθρωτικών λέξεων και φράσεων π.χ:
Η εκμετάλλευση της φύσης
είναι απαραίτητη, γιατί αποτελεί το βασικό τροφοδότη όλων των ανθρώπινων
ενεργειών. Η αλόγιστη όμως χρήση των φυσικών πόρων εγκυμονεί σοβαρούς
κινδύνους.
v Τη χρήση αντωνυμιών που αντικαθιστούν προηγούμενες λέξεις π.χ.:
Ο επαγγελματικός
προσανατολισμός αναδεικνύει τις κλίσεις του ανθρώπου και τον καθοδηγεί σωστά
στην αγορά εργασίας. Με τη συνδρομή του αποφεύγονται άστοχες επιλογές
και τίθενται οι βάσεις της επαγγελματικής αποκατάστασης.
v Την επανάληψη λέξεων / φράσεων π.χ.:
Η τεχνολογία ανοίγει
νέους δρόμους στις μορφές της ανθρώπινης επικοινωνίας. Μορφές που χάρη
στην ποικιλία τους δημιουργούν τις προϋποθέσεις για αναβάθμιση των ανθρώπινων
σχέσεων.
v Τη χρήση συνώνυμων λέξεων π.χ.:
Η διαφήμιση χρησιμοποιεί
διάφορες μεθόδους, για να σαγηνεύσει το δέκτη και να τον οδηγήσει στην
αγορά του προϊόντος. Με τις τεχνικές της παρακάμπτεται η λογική και
προκαλούνται συναισθηματικές αντιδράσεις.
v Τη χρήση λέξεων με σχετικό εννοιολογικό περιεχόμενο (γενικότεροι ή ειδικότεροι όροι κ.λπ.) π.χ.:
Τα ηλεκτρονικά
επιτεύγματα διαδραματίζουν πλέον καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας. Οι
υπολογιστές είναι μόνο μία μικρή ένδειξη για όσα η τεχνολογία μας
επιφυλάσσει στο άμεσο μέλλον.
v Τη νοηματική συνάφεια ιδεών π.χ.:
Η εξέλιξη στο χώρο της
ιατρικής επιστήμης είναι καθημερινή και αλματώδης. Ασθένειες που πριν κάποια
χρόνια στοίχιζαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους είναι πλέον ιάσιμες.