Τρόποι ανάπτυξης παραγράφων

ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΩΝ

  Τα τελευταία είκοσι χρόνια η αυτοματοποίηση έδειξε πως είναι ικανή να επιτελέσει κάθε παραγωγικό έργο. Όχι μόνο κάνει σχετικά απλές δουλειές, όπως η κατασκευή τμημάτων αυτοκινήτων ή ψυγείων, αλλά στοιχειοθετεί εφημερίδες, οδη­γεί αυτόματα τα τρένα σύμφωνα με προκαθορισμένο πρόγραμμα και εξορύσσει το κάρβουνο που μας χρειάζεται. Άρχισε μάλιστα τελευταία να μας οργώνει τα χω­ράφια και να θερίζει τις σοδειές. Μπορεί να μην απέχει πολύ η μέρα που ουσιαστι­κά όλα τα αγαθά που χρειαζόμαστε θα κατασκευάζονται σε αυτόματα εργοστά­σια χωρίς βοήθεια χειριστών μηχανημάτων και που οι άνθρωποι θα είναι ανα­γκαίοι -όσον αφορά την παραγωγή- μόνο για τη λήψη διευθυντικών αποφάσεων και για το σχεδιασμό και τη συντήρηση των αυτόματων μηχανών.

Ν. Γρηγοριάδης

(τρόπος ανάπτυξης: με παραδείγματα).

Αποτέλεσμα της ανισοτιμίας ανάμεσα στον άντρα και τη γυναίκα είναι η σύγκρουση του αντρόγυνου, η οποία φέρνει την κρίση στο γάμο και τη δυσαρμονία στις προσωπικές σχέσεις των μελών της οικογένειας. Οι διαμάχες και οι ανταγω­νισμοί που ακολουθούν αποξενώνουν τους συζύγους μεταξύ τους και διαμορφώ­νουν τα παιδιά τους σε αντικοινωνικά άτομα και ανήλικους επαναστάτες. Όταν η σχέση στην οικογένεια είναι ανταγωνιστική και όχι συνεργατική, ο στόχος είναι όχι η σύνθεση των αντίθετων απόψεων για τη συνοχή της οικογένειας, αλλά η επι­βολή της μιας και μόνης άποψης και η προσπάθεια να υποκύψει ο άλλος.

Γ. Σκληρός

(τρόπος ανάπτυξης: με αίτια και αποτελέσματα).

Η βία δεν είναι αποκλειστικό φαινόμενο της εποχής μας, όπως θέλουν να την παρουσιάσουν τα μέσα πληροφόρησης, οι ειδήμονες και οι πολιτικοί. Υπήρχε πά­ντα και με διάφορες μορφές, εκδηλώσεις και αιτιολογίες. Το κύριο στοιχείο της είναι η επιθετικότητα, που εξασφαλίζει στον άνθρωπο τη δύναμη για επιβίωση, ενώ σημαντικότερος φορέας της ήταν ανέκαθεν το κράτος, που στήριζε και στηρί­ζει την ύπαρξη του και στο φόβο και τον καταναγκασμό. Από την άλλη μεριά στο παρελθόν οι πράξεις βίας δε γίνονταν ευρύτερα γνωστές, ενώ σήμερα, που υπάρ­χουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, μεταβιβάζονται ταχύτατα απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη πρώτα σαν είδηση και ύστερα σαν μίμηση· πολύ συχνά μάλιστα διογκώνονται, διαστρέφονται ή ακόμη εξιδανικεύονται χάρη στις τηλεοπτικές σειρές και τις ταινίες, με τις γνωστές επιπτώσεις, κυρίως στα παιδιά.

                                                                                                      Γ.Μανωλίδης

(τρόπος ανάπτυξης: με σύγκριση και αντίθεση).

• Με τον όρο εργασία ονομάζουμε τη σκόπιμη σωματική και πνευματική απα­σχόληση του ανθρώπου που αποβλέπει σε παραγωγικό σκοπό. Όλα τα καταναλωτι­κά αγαθά είναι προϊόντα της φύσεως και της εργασίας του ανθρώπου. Η εργασία ανάλογα με το πολιτιστικό επίπεδο και το κοινωνικό - οικονομικό σύστημα που επικρατεί έχει διάφορες μορφές. Στις πρωτόγονες κοινωνίες εργασία ήταν η άμεση εξεύρεση των απαραίτητων για τη διατήρηση στη ζωή, ενώ στην κλειστή οικονομία καθένας κάνει όλες τις εργασίες μόνος του ή με τη βοήθεια της οικογένειας του. Ακόμα και σήμερα η αγροτική οικογένεια μπορεί να έχει αυτή τη μορφή.

                                                                                      ΚΕΜΕ

(τρόπος ανάπτυξης: με ορισμό).

Πρώτα απ' όλα ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε συνοπτικά το Διαδίκτυο και ειδικότερα τον παγκόσμιο ιστό (Web) με μια αναλογία. Ας φανταστούμε τον κυβερνοχώρο ως μια τεράστια έκθεση. Ο κάθε «εκθέτης» δημιουργεί το δικό του πε­ρίπτερο (site) που καταχωρείται σε μία διεύθυνση (www.address). Ο χρήστης του δια-δικτύου, μέσα από τους τηλεπικοινωνιακούς διαδρόμους που δημιούργησε η σύζευ-ξη τηλεφώνου - υπολογιστή, επισκέπτεται αυτήν την άυλη, διαρκή και παγκόσμια ψηφιακή έκθεση. Περνά από διάφορα sites, επικοινωνεί με τον «εκθέτη», και βεβαί­ως μπορεί να πάρει («κατεβάσει») πληροφοριακό υλικό. Αρκεί να έχει εξασφαλίσει την είσοδο του μέσω ενός προμηθευτή (provider) σύνδεσης στο Διαδίκτυο.

Le Monde diplomatique

(τρόπος ανάπτυξης: με αναλογία).

  

0 πνευματικός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι φανατικός. Ο πνευματικός άνθρωπος είναι ανεκτικός για τις διαφορετικές απόψεις. Δέχεται την κριτική των άλλων. Δεν αποδέχεται τις παλιές και αναμφισβήτητες αλήθειες. Έχει στόχο του την ανεύρεση της αντικειμενικής (επιστημονικής) αλήθειας. Με το κριτι­κό του πνεύμα αμφιβάλλει ακόμη για τα αποτελέσματα των δικών του ερευνών Με την αδογμάτιστη κριτική του σκέψη χτυπάει τη μισαλλοδοξία και το φανα­τισμό των άλλων. Διαφωτίζει τους συνανθρώπους του να δέχονται την εποικο­δομητική κριτική των άλλων. Δεν είναι φανατικός ένας πνευματικός άνθρωπος που δεν ανέχεται περιορισμούς στους πνευματικούς ορίζοντες.

(μέθοδος ανάπτυξης: με αντίθεση).

Η επίσημη βία γεννά την «ανεπίσημη» αντίδραση, γι' αυτό και επινοήθηκε η διάκριση ανάμεσα στη νόμιμη και στην παράνομη βία. Όπως υπάρχει ο φυσι­κός νόμος δράσης και αντίδρασης, έτσι και στην κοινωνία η επίσημη κρατική βία γεννά την ανεπίσημη αντιβία του πολίτη. Όταν παραβιάζεται ένα δικαίω­μα του πολίτη από το κράτος, τότε ο πολίτης αντιστέκεται στη βία του κράτους. Η κρατική βία ονομάζεται νόμιμη, ενώ η αντιβία του πολίτη θεωρείται παράνο­μη. Η διάκριση της βίας σε νόμιμη και παράνομη εξυπηρετεί την ανάγκη του κράτους να επιβάλλει την έννομη τάξη. Πάντως κάθε μορφή βίας είναι ανεπιθύ­μητη, γιατί οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο.

                                                                    (μέθοδος ανάπτυξης: με αναλογία).

Μια βασική προϋπόθεση για την πετυχημένη έκβαση ενός διαλόγου είναι οι συζητητές να επιδιώκουν την εύρεση της αλήθειας και όχι την επιβολή των προσωπικών τους απόψεων. Όταν οι συζητητές εμμένουν στις δικές τους από­ψεις, είναι μισαλλόδοξοι και φανατικοί, αφού αρνούνται την κριτική των απόψεων τους. Έτσι φτάνουν σε φιλονικία και λογομαχία, σε βρισιές και απειλές. Δεν επιδιώκουν την ανταλλαγή απόψεων και την εύρεση της αλήθειας, αλλά την επιβολή των προσωπικών τους απόψεων. Δεν αφήνουν να λάμψει η αλήθεια με την ισχυρογνωμοσύνη και τη μισαλλοδοξία τους. Προσπαθούν να φιμώσουν τους άλλους που τολμούν να διατυπώνουν τις απορίες και τους προ­βληματισμούς τους. Αγνοούν ότι η προσέγγιση της αλήθειας γίνεται μόνο με την ανταλλαγή απόψεων μέσα σε έναν ειλικρινή διάλογο.

(μέθοδος ανάπτυξης: με αίτια και αποτελέσματα).