ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ
ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Η καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας μέσα
από την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί αναμφισβήτητα τη νοσηρή
πραγματικότητα της σύγχρονης εποχής. Στις δημοκρατικές και ευνομούμενες πολιτείες
έχουν θεσπιστεί διατάξεις και νόμοι που προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα
και τιμωρούν πράξεις που υπονομεύουν την αξιοπρέπεια των ατόμων. Πιο
συγκεκριμένα, το Σύνταγμα αναγνωρίζει ως βασικά ανθρώπινα δικαιώματα την υγεία,
την εργασία, την ελευθερία, την παιδεία, την ιδιοκτησία, το απαραβίαστο της
ιδιωτικής ζωής, το δικαίωμα του «εκλέγειν» και του «εκλέγεσθαι», του
«συνέρχεσθαι» και «συνεταιρίζεσθαι».
Φαινόμενα καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων
1. Η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής και απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη.
2. Η αξιοπρεπής διαβίωση θίγεται από φαινόμενα οικονομικής εξαθλίωσης, ανεργίας, πενιχρών αμοιβών δυσανάλογων προς την προσφερόμενη εργασία, μορφές αναγκαστικής εργασίας (εργασία ανηλίκων).
3.Η απουσία κρατικής μέριμνας για τη δημιουργία της πρέπουσας ιατρικής και νοσοκομειακής υποδομής θέτει σε κίνδυνο την υγεία των πολιτών.
4.Ρατσιστικές αντιλήψεις αναβιώνουν και οι κοινωνίες χωρίζονται σε ευνοούμενους και αδικημένους.
5.Η έξαρση της βίας και της εγκληματικότητας αποτελεί εκδήλωση βαρβαρότητας και απανθρωπιάς.
6. Φαινόμενα λασπολογίας, σκανδαλοθηρίας και ενασχόλησης με την ιδιωτική ζωή δημοσίων προσώπων θίγουν την ανθρώπινη ελευθερία και αξιοπρέπεια.
8. Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών πλήττεται από τη δυνατότητα των ισχυρών να ελέγχουν τους ανίσχυρους.
9. Η γνώση γίνεται μέσο για την εξόντωση και ο άνθρωπος απειλείται από την τεχνολογική υπερεξέλιξη.
Αιτίες καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων
1. Το χρησιμοθηρικό πνεύμα της εποχής
και ειδικότερα το ανελέητο κυνηγητό του υλικού κέρδους ερμηνεύουν την
εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
2. Η έλλειψη αγωγής και αυτοελέγχου σχετίζονται με την κρίση των θεσμών ( οικογένεια, εκπαίδευση) και την απουσία υγιών προτύπων.
3. Η φαυλότητα κατά την άσκηση της
εξουσίας, υποκρύπτει συχνά πολιτικές σκοπιμότητες και συμφέροντα.
4. Τα πολυάνθρωπα σύνολα των μεγαλουπόλεων «βυθίζουν» το άτομο στην ανωνυμία, μειώνοντας τον κοινωνικό έλεγχο και αμβλύνοντας το αίσθημα ευθύνης προς το σύνολο.
5.Το πάθος για επικράτηση σε συνδυασμό με τον ατομοκεντρισμό καθιστούν ένα πλήθος ατόμων ικανό να δράσει πέρα από την αρετή και το δίκαιο.
6. Η αλλοτρίωση και το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο καθιστούν αδύνατη την εσωτερική πάλη και την επίπονη προσπάθεια για την προσέγγιση ανώτερων αρχών και υψηλών ιδανικών.
7. Η κοινωνία της αφθονίας, της κατευθυνόμενης ακρισίας και των ψεύτικων μορφών ευτυχίας, δυσχεραίνει την απόκτηση ιδεολογικού υπόβαθρου με ανθρωπιστικό περιεχόμενο.
Τρόποι διαφύλαξης
2. Η βίωση των αρχών της δικαιοσύνης και του σεβασμού προς τον άνθρωπο με τη συμβολή των φορέων κοινωνικοποίησης ( οικογένεια, σχολείο ).
3.Η προσέγγιση του συνανθρώπου και η ενδοσκόπηση με στόχο τον επαναπροσδιορισμό της ζωής, με προτεραιότητα των ηθικών έναντι των υλικών αξιών.
4.Η απόκτηση κοινωνικής συνείδησης, ώστε να πάψει ο ατομικισμός να τροφοδοτεί τρόπους συμπεριφοράς που αντίκεινται στο συλλογικό συμφέρον.
5.Η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσει για τη δημοκρατική λειτουργία των θεσμών, για τον περιορισμό της οικονομικής δυσπραγίας και την εδραίωση ενός κράτους δικαίου.
6. Είναι επιβεβλημένη η ανάληψη πρωτοβουλίας από διεθνείς οργανισμούς και οργανώσεις ( ΟΗΕ, Διεθνής Αμνηστία ).
7. Η ανθρωπιστική στροφή του πολιτισμού θα επιτρέψει την υποταγή των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δραστηριοτήτων σε ένα υπέρτατο σκοπό. Την ηθική ανάκαμψη και τη δημιουργία ενός κόσμου αληθινών ανθρώπων.
Επιμέλεια: Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)
Αναρτήσεις
