ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Οι ηλικιωμένοι είναι άνθρωποι που έχουν ήδη
διαγράψει την πορεία τους και διαθέτουν πλούσια και ανεκτίμητη πείρα. Έχουν
αποδεσμευτεί από τις μεγάλες έγνοιες, την επαγγελματική δράση, τις φιλοδοξίες
και ατενίζουν τους ανθρώπους και τα πράγματα πιο ήρεμοι, καταλαγιασμένοι και
μεστοί. Για το λόγο αυτό μπορούν να κρίνουν αντικειμενικά, ψύχραιμα και καθαρά
δίνοντας τις απαραίτητες συμβουλές ή κατευθύνσεις, εφόσον έχουν διδαχθεί από τα
λάθη, τα γεγονότα και τις εμπειρίες του παρελθόντος.
Η επικοινωνία λοιπόν μαζί τους αποδεικνύεται πολύτιμη, γιατί η απόσταση από τη δράση της ζωής, τους κάνει διαλλακτικούς, επιεικείς, ευστοχότερους στις επισημάνσεις και τις παρατηρήσεις τους. Βλέποντας από μακριά έχουν μια βαθύτερη κατανόηση της πραγματικότητας και με πνεύμα μετριοπάθειας και σύνεσης μπορούν να βοηθήσουν τους νέους να σκεφθούν και να πράξουν ορθότερα. Κι αυτό, γιατί οι τελευταίοι ορμώμενοι από το πάθος και τη λαχτάρα της ζωής μπερδεύονται, λειτουργούν κυρίως συναισθηματικά και κάνουν λαθεμένες εκτιμήσεις. Οι ηλικιωμένοι λοιπόν μπορούν να τους διδάξουν την καρτερία, την υπομονή, την αξία της συγγνώμης ή της ευελιξίας, τη σταθερότητα στις επιλογές, καθώς και μια πιο σφαιρική θεώρηση της ζωής.
Με την είσοδο του ανθρώπου στην Τρίτη ηλικία αρχίζουν όμως και τα προβλήματα της βιολογικής φθοράς και της πνευματικής κόπωσης. Ο άνθρωπος, καθώς γερνά, βλέπει τις δυνάμεις και τις αντοχές του να λιγοστεύουν και περιέρχεται σε μια κατάσταση πανικού και ανασφάλειας. Επιβαρύνεται ψυχολογικά, γιατί νιώθει άχρηστος, μη δημιουργικός, απόμαχος της ζωής. Αντιλαμβάνεται κανείς πως είναι δύσκολο να συμβιβαστεί με την κατάσταση αυτή, κυρίως αν υπήρξε ένας άνθρωπος ζωντανός, δημιουργικός και χρήσιμος τα προηγούμενα χρόνια της νιότης του.
Συχνά βέβαια οι άλλοι είναι εκείνοι που τον οδηγούν σε τέτοιες διαπιστώσεις, όταν με τη συμπεριφορά και τις ενέργειες τους του δίνουν να καταλάβει ότι έφτασε η ώρα να παραμερίσει και ν’ αποσυρθεί στη γωνιά του. Τότε το γήρας επιδεινώνεται περισσότερο λόγω της ψυχικής και ηθικής αποθάρρυνσης του ηλικιωμένου ατόμου. Επομένως, αρχίζει κανείς να γερνά, όταν οι άλλοι του φέρονται σαν να είναι γέρος. Αν αντίθετα οι άλλοι του παρείχαν τις ευκαιρίες και τα ερεθίσματα για στοιχειώδη δράση, στο μέτρο και στο βαθμό που θα μπορούσε αυτός να ανταποκριθεί, θα ένιωθε εσωτερική πληρότητα και ηρεμία, άρα θα ήταν πιο δυναμική η στάση του απέναντι στη ζωή.
Ερωτήσεις
1. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου σε 80-100 λέξεις.
2. Να επισημάνετε τις ευρύτερες νοηματικές ενότητες του κειμένου.
3. Να εντοπίσετε τον τρόπο ανάπτυξης της τελευταίας παραγράφου.
4. Να σχηματίσετε προτάσεις με καθεμία από τις παρακάτω λέξεις: αποδεσμευτεί, σύνεση, σφαιρική, ερεθίσματα, πληρότητα.
5. « Επιβαρύνεται ψυχολογικά … της ζωής. » Να αναπτύξετε την άποψη του συγγραφέα σε 80-100 λέξεις.
6. Να γράψετε από δύο παράγωγα ( απλά ή σύνθετα ) για τις παρακάτω λέξεις: πράξουν, δίνουν, φέρονται, ζωή.
7. Στις κοινωνίες του παρελθόντος τα ηλικιωμένα άτομα κατείχαν μια εξέχουσα θέση και απολάμβαναν τιμές. Αντίθετα, η σύγχρονη κοινωνία φαίνεται μάλλον να περιθωριοποιεί, όσα μέλη της έχουν φτάσει στη λεγόμενη Τρίτη ηλικία. Γιατί, κατά τη γνώμη σας συμβαίνει αυτό; Να αναπτύξετε τους προβληματισμούς σας σε ένα άρθρο 300 λέξεων.
Επιμέλεια: Ιωάννης Κανακούδης (Φιλόλογος)